914

Zo (do M-ki): Narysowałam dla ciebie rysunek!

M-ka (sceptycznie): Niech zgadnę - są na nim ziemniaki?

913

 Mała Zo przynosi rysunki z przedszkola. Na nich kolejno stoją: mama, tata, Mała Zo

M-ka: A dlaczego mnie nie ma na rysunku?

Zo: Bo nie starczyło dla ciebie miejsca. 

I tak Zo przynosi rysunki bez M-ki, M-ka się oburza i gdy Zo coś od niej chce, mówi:

- Jak mnie narysujesz.

Pewnego dnia Zo wraca z rysunkiem, gdzie są 3 postacie i jeden, mniejszy niezidentyfikowany kształt.

M-ka: Czy to jestem ja?

Zo: Nie. To jest ziemniak. 

912

 Za kilka dni M-ka rozpocznie naukę w liceum. Na razie jest na wakacjach i wysyła wiadomość:

M-ka: Mama, mam już plan lekcji!

Po czym wysyła link, owszem do planu lekcji, ale do zupełnie innej szkoły.

K: M-ko, ale to nie jest twoja szkoła.

M-ka: Aha. Pomyliło mi się.

I dlatego na rozpoczęcie roku pójdę razem z M-ką ;)

911

M-ka ma już 14 lat. 

I choć widzę, jak zmienia się w młodą dziewczynę, to dla mnie wciąż jest najsłodszą małą dziewczynką. 

Nadal ma w sobie tę niewinność, spokój i słodycz. Choć potrafi tupnąć nogą, zatrząść się wewnętrznie i mruknąć coś pod nosem. Niezbyt często.

Mocny rock przysłonił trochę k-pop. Najlepszy jest "Pan Tadeusz" ale "Balladyna" też daje radę. M-ka odkrywa nastoletnie zachwyty swojej mamy: Nirvana, Metallica, "Titianic" i "Romeo i Julia" - Di Caprio, wiadomo. 

Wielka fanka horrorów. Jeździ na koncerty idoli do innych miast.  

Wspólnie oglądamy "Gilmore Girls" i "Pamiętniki Wampirów". 

M-ka marzy o deskach teatru, własnych obrazach i dalekich podróżach. Bliskich sobie ludzi nazywa Pampusiami lub Króliczkami cukrowymi. 

Chodzi na lekcje śpiewu podczas których rysuje. 

Odkrywa nastoletni świat, płacząc na przemian z radości i smutku. 

I jak zawsze, jest niesamowita.